Multi-Lingual & Multi-genre

I made a decision. This blog will become multi-lingual, it means I won't bother to write in any concrete language, but rather in what comes handy at the moment. Sorry for all your purist feelings... the mix--up arrived!

I will also now write more often, but shorter as well. A small slices of my life every few days. Or nor.

Cheers

W.

The King is Back(?)

Recently Burger King has came back to Slovakia opening first restaurant in Bory Mall. One of the malls on the outskirts of Bratislava where you could see tumble weed rolling if the climate would be warmer in Slovakia. But since it is a new franchise coming back to the country after several years I had to try.
So we gathered our burger-loving crew and headed there for lunch. After 20 minutes drive we arrived to the mall and easily located the restaurant in the food-court.
Someone told me to try #prepacmekac menu that is a part of new medial ad campaign to show BK's superiority over their biggest competitor in SK - McDonalds.
Menu costing 5,5 EUR cannot be found on the display anywhere. But all employees are aware of its existence. What's inside? Two regular Whoopers, fries and unlimited (soft)drinks. Nothing fancy, but effectively we are getting one burger for free, this is not something you can easily refuse...

Whooper is slightly bigger than flagship sandwich of the competitor, but not necessarily better. BigMac has more condiments but meat taste better in BK - it lacks the carton aftertaste that you can get in the competitors sandwich. At the end of the day both companies are serving just a fast food and nothing more. If you want to eat real burgers you need to look for a places like Roxor.

Oh, and they opened new Pizza Hut, need to check the quality there :)

No crime, no blow.

Budapest is a great destination for both, tourists wanting a great views, loving architecture and party-tourists. The best way to enjoy true spirit of the town is to combine sightseeing with the night life and deep dive into the ruin bars and clubs in the evening.
But what if the party was just too good to leave? You wake up in the morning wondering what the hell happened and few hours later need to drive back home...
I was in a such situation recently and decided to do exactly as we do at home.
You go to the nearest police station (just make sure don't drive there just yet) and ask the friendly officer to measure the alcohol level. Easy and painless, you make sure you won't commit crime and it is actually safe to drive.
From thinking to doing, some time later we (me and my travel companions) arrive at the police station. Copper working the door duty was really surprised and barely confined his laughter. He took my name and asked us to sit down and wait.
Building was big. Big and old. Monumental in some Eastern-European communism way I could guess it was build in 70s. Inside was gloom and depressing. Two lost souls arrived just after us and as we learned later were waiting for a scheduled interview. Case unknown.
Then, energetic woman in her 50s (or 70s, who am I do judge) entered the stage of this show, she was a translator to handle official police business. She approached us asking if we are scheduled for an appointment and since we were not, asked us what is our business. We explained, she was shocked. I repeated, she could not comprehend why we want to do it. She ended up a discussion stating that it's not the service police is normally providing but we should wait for an officer.
Time was slowly passing by and other visitors were discussing their matter with a translator lady, one if them was crouching next to the table as there were not enough chairs for them to sit.
We waited for fifteen maybe twenty minutes. In the meanwhile bunch of men in police uniforms passed by. Apparently they were handsome, according to one of my companions at least. Not me to judge...
After the translator finished assisting with the other case, approach us with female officer dressed in a civilian clothes. Explained whole situation in Hungarian, then translated for us to English - Hungarian law allows to use breathalyzer (what a fancy word) on civilians only when they are suspected of committing a crime. We were no suspects so we could not use the device that was there... She summarized everything in a simple words - "no crime, no blow".
So, the service that is widely used in one country, is unimaginable and somewhat forbidden in the other. It is nice to see that UE does not force us to be identical everywhere...
And with a bit of uncertainty I drove back to Slovakia.

Mr Homeless

Today I was as usual standing just outside company building, smoking a cigarette. Then, all of a sudden some homlessly-looking gentleman walks to the ashtray next to me ad starts picking better looking cigarette butts.
I quickly checked contents of my package, swiftly counted to three and decided to hand them over to the guy. He accepted the gift and continued his quest for cigbutts.
“Why are you doing it? I just gave you three cigarettes?”. I asked, he replied:“I am not going to let those to waste, I will buy papers fro 20 cents and have even more to smoke.” - I stand astonished, guy leaving the scene.
#truestory

7 stages of change

They say "there is seven phases of grief", well, maybe. Never really though about it. I have noticed, however, similar thing in my life happening recently.
Almost three months ago I have changed my job. While working in the Bunch I was responsible for Linux based email servers. Linux is my true love and thing I like to work with. My weapon of choice and my friend. I know more or less how it works, what it needs, how to handle it. My new employer expects from me to work in Microsoft based ecosystem, which I never been fan of. Therefore I never got to know it deeply. Switching between technologies is like grieving, for a friend I really miss.

7 Stages of Grief...

1. SHOCK & DENIAL
Firstly I couldn't believe how this is constructed and everything is so overcomplicated. Do I really need virtual server to access jump server? Whoa! Just give me back my "black screen". I am not going to work that way!

2. PAIN & GUILT
They say that after first shock wears off, excruciating pain takes it's place. That's true... I had a remorse of making this decision. "Why? Oh, why I left my job in Bunch, now I have to click and click and deal with all these windows!?"
The most difficult this was learning how to use multiple remote desktop sessions and not to get lost in the jungle of them.

3. ANGER & BARGAINING
Then came the Anger. "This shit does not work? Aaaaaarhg, f-word! f-word! f-word!"

4. "DEPRESSION", REFLECTION, LONELINESS
When the anger vanished. I felt a bit depressed, a bit alone. I demanded the answers no one could give me.

5. THE UPWARD TURN
As the time passed by I learnt more and more things about new environment and understood, I cannot always live in my shell [here: bash].

6. RECONSTRUCTION & WORKING THROUGH
Here and now I am. I am starting to understand how the things are working here. Ms built their products in a different way than normal people would do and I am starting to accept it. I see less and less problems which look like the stone giants which I will never leap over.

7. ACCEPTANCE & HOPE
This is supposed to be the last step. But for me it's not the step, this is reality, we are not greaving here anymore. We are ready to work and stand up to our challenges.
And soon I will stand to my new challenge, leave my shell [bash] and find a new one.
PowerShell here I come!

Thinking positively.
Wień

Moje NIEskromne Zdanie: Bednarek - Jestem

W ramach odchamiania postanowiłem posłuchać troszkę bardziej "ludzkiej" muzyki... padło na nowy album polskiej gwiazdy muzyki reggae. Prosto z Idola czy innego tańca na lodzie - Kamila Bednarka. Przesłuchałem całą płytę raz. Poważnie się zastanawiam czy posłucham jej kiedykolwiek jeszcze raz. Mimo, ze nie ma się do czego przyczepić pod względem muzycznym to... dupy nie urywa.
Nie wcale nie jest to złe, jest bardzo dobre, ale ile razy można słuchać tego samego? Juz to wszystko gdzieś słyszałem, w innym języku, wykonaniu i aranżacji. Jednak, ale cały czas podczas słuchania miałem wrażenie wtórności. Bardzo wysokiej jakości, ale jednak powtórki.
Kiedy zanim jeszcze zapuściłem płytę, spojrzałem na track listę. Z trwoga odkryłem, ze Pan Kamil zdecydował się wykonać utwór Turnaua - Dni których jeszcze nie znamy. Jako, ze płyty traktuje jako jedna całość, nie przeskoczyłem bezpośrednio do niego, tylko przesłuchując po kolei starałem się wczuć w klimat płyty.
No a sama piosenka okazała się fajna. Nic prze przebije oryginału, ale na koncercie może będzie mi się podobać...
Podsumowując, jeśli chcesz sporo dobrego regału. Śmiało sięgaj po ta płytę. Jeśli szukasz nowych zajawek muzycznych, popatrz w innym kierunku. Pa.

To phish or not to phish.

Don't fall for that. Bad people are everywhere. Even in the Internets.
Check what you click, especially in you email inbox.

1. It's easy to fake sender address. Too easy.
2. Don't trust everything what you see. This was faked using HTML attribute title="http://linkedin.com"
3. Trust your browser! It will show the true destination of every link before clicking.

Pomáhat a chránit

Późna jesień. Poniedziałek tuz przed 7 rano wychodzę z bloku i kieruję się w stronę samochodu. Ostatni raz nim jeździłem tydzień temu jak przyjechałem do miasta. Troszkę się zaniepokoiłem kiedy minąłem miejsce w którym go zaparkowałem. 
Nic, idę dalej. Musiałem zaparkować gdzie indziej. Dochodzę do końca parkingu coraz bardziej się denerwując. Idąc z powrotem nerwowo naciskam przycisk na pilocie o centralnego zamka. Nie ma go... co się stało? Ukradli? Takiego rzęcha? Przecież tego nikt nie kupi. Ze niby na części? Niemożliwe. Czyżby było sprzątanie ulic i go Policja odholowała? Zaczynam się martwic już lepiej, żeby go ukradli, przynajmniej nie będę musiał nic płacić.
Głupie myśli tłukły mi się po głowie.
Do pracy poszedłem pieszo.

Dzisiaj chciałem opowiedzieć o moich spotkaniach z Policja Czeskiej Republiki oraz porównać je z doświadczeniami zdobytymi w Ojczyźnie. A przygód ze stróżami prawa kilka miałem...

Kiedy już bylem w pracy, natychmiast zadzwoniłem na Policje. Podałem dane auta a funkcjonariusz mnie poinformował, ze auto zostało odholowane. Oczywiście wspomniał tez o mandacie oraz podał mi adres gdzie mogę zgłosić się po mój pojazd. Troszkę się uspokoiłem. Auto się znalazło.
Nie minęło pol godziny jak kiedy mój telefon się odzywa. Ten sam miły Pan mówi mi, ze się pomylił i ze auto jest w biurze rzeczy znalezionych i podał inny adres.
Sprawdziłem gdzie to, nie daleko. Poprosiłem kumpla, żeby mnie tam podrzucił w porze obiadu.
Wysadził mnie w pobliżu a sam uciekł coś zjeść. Dłuższą chwile kręciłem się po wielkim obiekcie zanim znalazłem kogoś kto mi wytłumaczy do kogo mam się zgłosić.
Znalazłem! Po zwięzłej rozmowie z umundurowaną przedstawicielką prawa już wiedziałem, ze mój samochód był zaparkowany prawidłowo. Niestety nic więcej. Zostałem również poinformowany, iż nie mogę odebrać samochodu bez potwierdzenia od Policjanta prowadzącego sprawę. Żeby ten papier dostać muszę jechać na posterunek rejonowy.
Komu w drogę temu w czas.
Zbliżało się południe, kiedy dotarłem do posterunku. W międzyczasie zadzwoniłem do przełożonego, że mi zaiwanili auto i muszę to pozałatwiać. Spoko luz, zostanę dłużej.
Po przekroczeniu progu powitała mnie recepcjonistka. Prawie jak w hotelu, pomyślałem. Opowiedziałem moja historię i przekazałem nazwisko funkcjonariusza prowadzącego. Musiałem poczekać, ale mimo zapracowania, znalazł dla mnie chwile i postanowił wydać mi samochód.
Dlaczego samochód w ogóle był odholowany? Otóż, okazało się, ze z niewiadomych przyczyn , kiedy Policja przybyła na miejsce, samochód był otwarty i raczył mieszkający dookoła ludzi kojącą melodyjką swojego alarmu. Panowie funkcjonariusze odłączyli akumulator i jako, ze auto było otwarte, dla zabezpieczenia mienia, odwieźli na parking. Nic z samochodu nie zginęło. Radio, GPS w schowku. Bambetle w bagażniku. Wszystko na swoim miejscu. Ciężko mi było uwierzyć kiedy dowiedziałem się, ze nie popełniłem żadnego wykroczenia wiec nie będzie tez żadnej kary. No bo w sumie za co? Za włączony alarm? W sumie mogli...
Z papierem w reku pewny, ze za chwilkę będę miał samochód, śmignąłem szybko tramwajem z powrotem do magazynu policyjnego. Pani sprawdziła dokument i zadzwoniła do kolegi. Z rozmowy wywnioskowałem, ze parking nie jest nigdzie blisko. Minął moment kiedy podjechał radiowóz pod budynek. Zapakowałem się na tylne siedzenie, ruszyliśmy. Jechaliśmy miedzy budynkami, przejeżdżaliśmy jakieś bramy. Nie wyjechaliśmy na żadną oficjalna drogę. Kilka minut później zatrzymaliśmy się. Ucieszyłem się na widok mojego samochodu. Złapałem za klamkę i jakież wielkie było moje zdziwienie kiedy drzwi nie ustąpiły. Jeszcze raz, nic. Dopiero do mnie dotarło. Nie otwierają się od środka. Na szczęście nie jestem o nic podejrzany. Kierowca mnie wypuścił i kazał obejrzeć samochód. Pytam. Dlaczego? Czy nie jest porysowany, wgnieciony, wiecie. Odpowiada.
Szybko rzuciłem okiem. Wszystko wydawało się ok. Ucieszony otwieram drzwi od Tolka i przekręcam kluczyk w stacyjce. Nic. No to kupa. Akumulator zdechł pewnie od tego wyjącego alarmu nie wiadomo ile godzin.
Ale ale... jest radiowóz a kierowca ma kable. Udało się! Pożegnaliśmy się i w milej atmosferze pojechałem do pracy. Cala operacja trwała jakieś 3 godziny.

W jakim innym kraju, Policja by odholowała Twoje auto, żeby Ci je zabezpieczyć przed kradzieżą kiedy je zostawisz otwarte? Wszystko mi się udało załatwić bez większych problemów, a gdybym nie sępił na taksówki to zrobiłbym to dużo szybciej.

Troszkę się rozpisałem. Mam jeszcze kilka opowiastek w tym temacie. A już niedługo czeka mnie całkiem nowe przeżycie w Magistracie Miasta Brna.

A co dobrego was spotkało ze strony policji?

Czechy to nie Polska

Typowe czeskie osiedle. Piątkowe popołudnie, betonowy stół do ping-ponga pośród bloków rodem z lat 70tych. Czesi nazywają je panelakami. Nazwa idealnie oddaje klimat wielkiej płyty. Panuje senna atmosfera. Popołudniowe słonce delikatnie przygrzewa. Dwóch panów siedzi sobie na ławce i rozmawia po polsku. Przed chwila grali w ping-ponga, teraz jednak odpoczywają i delektują się złocistym napojem. Na pobliskim placu zabaw, jak zwykle o tej porze dnia, panuje delikatny gwar. Młodzi rodzice rozmawiają, dzieci pokrzykują radośnie. Mimo, że ulica jest tuz obok, nie słychać przejeżdżających samochodów. Sanatorium.

Powoli ludzie zaczynają się rozchodzić do domów. Po kilku chwilach, poza polakami, zostaje już tylko jedna mama bawiąca się z córeczką. Jej czerwona, luźna, sukienka nie posiada żadnej kieszeni, wiec żeby pohuśtać się z dzieckiem położyła telefon na ławce, jakiś metr od siedzących mężczyzn.
Kładąc telefon powiedziała po czesku - Mogę go tu zostawić? - Mężczyźni tylko kiwnęli głowami i kontynuowali swoja rozmowę.

W pierwszej chwili nie zrobiło to na nich specjalnego wrażenia, w końcu była dwa kroki od ławki. Jednak dopiero po chwili zorientowali się, ze oprócz telefonu na ławce leżą też klucze od domu.
Po chwili kobieta ponownie zwróciła uwagę mężczyznom na swoje rzeczy i zapytała czy mogą popilnować. Znowu tylko kiwnęli głowami.
Patrzyli jak odchodzi. Po chwili zniknęła razem z pociecha gdzieś za rogiem.
- Co się właśnie stało? - powiedział jeden do drugiego. Gdzie my jesteśmy? Ona chyba, żyje na innym świecie? Jak można tak komuś zaufać? Przecież ona nas nie zna.
- Chyba nikt jej nigdy nie okradł. - odpowiedział mu drugi, brodaty.
- A możne to prowokacja? Zaraz zza rogu wyskoczy gościu z kamera.
- Taaaa, prędzej policjant.
I tak siedzieli przez kila chwil rozważając sytuacje. Żaden z nich nawet nie pomyślał, żeby wziąć komórkę czy klucze do ręki, o kradzieży nie wspominając. Obaj jednak nie mogli uwierzyć w zaufanie jakim obdarzyła ich nieznajoma. A może to była naiwność? Gdy chwile mijały na rozważaniach w oddali znowu zobaczyli kobietę w czerwonej sukience i jej córkę idące w ich kierunku.
Podeszła do ławki gdzie zostawiła swoje rzeczy, wzięła je i podziękowała. Rzuciła jeszcze "Na schle" i już jej nie było.
Mężczyźni posiedzieli jeszcze chwilkę osłupiali i wrócili do gry.

Niekonsekwencja?

Moja niekonsekwencja zaczyna mnie bolec. W czerwcu 2010 napisałem na tymże blogu:
"Odkryciem dla mnie było dla mnie również Audio Bullys." I tylko dzięki Kempowi odkryłem ponownie ta grupę i teraz słucham dość często. Nie wiem jeśli zapomniałem a może aż tak mi się nie podobała? W każdym razie teraz chętnie słucham obu albumów wydanych przez tę grupę. Szkoda, ze nie jestem ogarnięty na tyle, żeby coś sprawdzić na czas...

posłuchajcie: